Hoe krijg ik minder klanten?
Hoe krijg ik minder klanten? “Een rare wens”, denkt u waarschijnlijk. Wie wil er nu minder klanten in deze tijd? Het is ook zeker niet mijn persoonlijke wens. Op de arbeidsmarkt bij HR-medewerkers, intercedenten en recruiters is het echter een veel voorkomende gedachte. Het kan je namelijk zo maar gebeuren dat de rijen met potentiële klanten voor je kraam maar blijven groeien terwijl je aanbod, de baan, maar zeer beperkt blijft. En wat doe je dan?
Je gaat, helaas onbewust, aan het spelen met de in de marketing & sales bekende P’s:
- Promotie is vaak het eerste middel: Je hoeft niet of nauwelijks nog te adverteren of te netwerken: de sollicitanten komen toch vanzelf. Zelfs antireclame is een veel gebruikt middel: schrik je sollicitanten af door onbeleefd of niet te antwoorden bijvoorbeeld.
- Je versobert je aanbod door het salaris (Prijs) wat te verlagen, de arbeidsvoorwaarden en zekerheid wat te verminderen. Dat werkt, het aanbod aan sollicitanten wordt al minder.
- Ook aan het Product kan nog behoorlijk wat gesleuteld worden: schroef de functie-eisen wat op qua opleiding en ervaring. Niet omdat het nodig is, maar omdat het kan.
- Bouw, tot slot, nog wat extra drempels en hindernissen (Plaats/distributie). Maak de sollicitatieprocedure nog wat ingewikkelder door extra documenten te vragen en veel formulieren te laten invullen.
Ziezo, dat heeft gewerkt. Het aantal klanten is teruggebracht tot een behapbare hoeveelheid. En, die ideale sollicitant is gewoon blijven staan, want anders is hij niet echt gemotiveerd toch?
Het probleem zit hem niet in het inzetten van de vier P’s om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen. Dat kan heel verstandig en effectief zijn, ook op de arbeidsmarkt. Het is wel gevaarlijk als dit onbewust en puur kwantitatief gebeurt, en dat is helaas vaak de werkelijkheid. Iedereen wil uiteindelijk de beste kandidaat voor de functie. En dat kan betekenen dat je toch beter tien sollicitaties kunt hebben dan maar drie. Daar waar marketing en sales regelmatig kijken of “de P’s” nog passen bij de doelstellingen en de actualiteit is dit bij HR veel minder het geval, zeker als het onbewust is aangepast. Marktsituaties kunnen snel veranderen: Je hebt plotseling toch meer banen te verkopen, de kraam
naast je heeft iets veranderd en trekt je klanten weg, etc. etc.
Wie dan niet meer weet dat die vijf jaren werkervaring destijds alleen maar in het lijstje met eisen terechtgekomen is om wat minder sollicitanten te krijgen zal het ook niet snel veranderen. En het halfjaarcontract wat je een jaar geleden nog makkelijk kon aanbieden wordt nu door je grootste concurrent overtroefd met een contract voor onbepaalde tijd. Voor je het weet blijft het akelig stil voor je kraam….
De dynamiek op de arbeidsmarkt is iets prachtigs als je hiermee weet om te gaan.
Kun je dat niet dan ben je aan die dynamiek overgeleverd als een scheepje op de golven.
Interessant om de situatie zo eens te belichten vanuit de kant van de (Corporate) Recruiter. Stemt tot nadenken. Je wilt als organisatie inderdaad niet bekend komen te staan als die club met die hoge instapeisen. Ook al werkt dat op dit moment misschien in je voordeel.
Alhoewel: misschien zijn er ook organisaties die juist wel zo bekend willen staan. In de zin van: ‘je moet wel heel goed zijn en heel erg je best doen om te laten zien dat je bij ons wil werken’. Dat kan op zich ook weer een marketing instrument (vorm van naamsbekendheid/reclame) zijn.
Vermakelijk te zien hoe het hanteren van de marketing P’s uitpakt als het door niet marketeers gebeurt. Door de P’s nadelig neer te zetten ben je alleen aantrekkelijk voor het aller onderste stukje van de markt, degenen die ten koste van alles aan de slag willen.
De P’s moeten dus zo aantrekkelijk mogelijk -maar wel reëel- zijn zodat de meest kansrijke kandidaten zich aanmelden. Om die er bij het veel hogere aantal uit te halen zul je aan het werk moeten maar daar wordt je voor betaald.
Pingback:Corporate Recruiter gezocht met afgeronde Master opleiding. Nieuwe trend? | Recruiting Roundtable Nederland