Recruiters zijn net mensen (58): De Mooi-Weer-Recruiter
Een tekort aan mensen maakt dat recruiters extra aandacht besteden aan werving. Een overschot aan arbeid legt de nadruk op selecteren. De huidige markt is hier een goed voorbeeld van. Nederland kent ruim een half miljoen werklozen. Dit is zonder zzp-ers/freelancers die geen opdracht hebben. Tellen we deze mee, dan zijn het er zeker meer dan een miljoen.
Het aantal vacatures is laag. Het gevolg is veel reacties per openstaande functie. Werkzoekenden vinden zelf de functie. Als recruiter hoef je niet veel moeite te doen. Resultaat, weinig aandacht voor het werven, maximale focus op selecteren. De praktijk laat zien dat wensen eisen worden.
Het vak van recruiter beweegt met de conjunctuur mee. Althans dat zou je denken! Een factor die niet meegewogen wordt, is dat een baan een competentie is geworden. Bij een groot aanbod van arbeid en werkzoekenden die op alles reageren, kun je de vraag stellen wie bij gelijkheid de voorkeur krijgt? Iemand met een baan die veel op te geven heeft, of de kandidaat die thuis zit, een uitkering krijgt en heel graag weer aan het werk wil?
Bij mooi weer kan iedereen zeilen. Bij een arbeidsoverschot, is het werven van mensen eenvoudig. Het selecteren is lastig. Iedereen die een baan zoekt, beheerst alle taken, vindt reizen geen probleem en accepteert een lager salaris. Niets menselijks is de sollicitant vreemd. Gaat de recruiter hierin mee, of realiseert deze zich dat solliciteren geen wedstrijd is, maar een kwestie van vraag en aanbod optimaal op elkaar afstemmen? Recruiters zijn tenslotte ook net mensen.
