Recruiters zijn net mensen: General Manager van de Ik b.v.
In onzekere tijden klampen we ons vast aan alles wat houvast biedt. Familie. Vrienden. Collega’s. Een baan hebben is al lang geen zekerheid meer. Met ruim een half miljoen werklozen is solliciteren voor vele een dagtaak. Maar waar solliciteer je op? Heeft de crisis effect op functienamen?
De laatste jaren is er een tendens dat alles in het Engels moet. Directeuren zijn Director, Manager of Officer en een beetje Assistent is Junior. Zei een functietitel twintig jaar geleden al niet veel, het is er zeker niet minder op geworden.
Heeft iemand hier last van? Nee, zou je zeggen. Voor de mensen in kwestie zal het niet veel verschil maken. Hooguit wekt het enige irritatie op, als de eigenaar van een bedrijf met twee medewerkers zich Chief Executive Officer noemt. Feit is dat als iedereen een soort van Controller is, het niet veel toevoegt. Net zoals de typering Junior, Medior en Senior aan kracht verliest als jou net afgestudeerde collega, 3 maanden na aanstelling Senior Assistant Sales Manager wordt.
Uiteindelijk zijn we toch allemaal General Manager. Namelijk, van de Ik bv! Functienamen zeggen niet zoveel. De persoon des te meer. Zeker in topfuncties werkt het zo dat je niet hoeft te weten wat iemand voor functie heeft, als deze binnenkomt. Misschien dat de top er daarom zo weinig waarde aan hecht. De functietitel als opium voor het volk. Karl Marx zou trots op me zijn.
Recruiters moeten zich hier ook niet mee bezig houden. Het gaat per slot van rekening over de inhoud. Helaas biedt de functietitel vaak enig houvast en dit is het eerste waar men naar kijkt. En, net zoals bij het uiterlijk, gevoelig voor is. Recruiters zijn net mensen.
Blogfeuilleton: #Recruiters=mensen week 35/12
Wim,
Ja, ik ben de manager van mijn eigen bv, helemaal mee eens. Mijn functietitel doet er in die zin niet toe maar gezien mijn vorige functies doen die titels er wel degelijk toe. Toen ik in 2000 mijn HBO P&A afrondde, was je klaar om P&O Adviseur te worden. In de praktijk kwam je niet verder als P&O Assistent/HR Officer (lucky me!), wat praktisch op hetzelfde neerkwam. Na 2003 werd de functie weer HR Adviseur/HRM Adviseur met uiteraard de ervaren versie waar dan Senior voor stond. Vanaf 2007-2008 werd die functie HR Business Partner. In alle gesprekken met Sr. HR Adviseurs/(Sr.) HR Business Partners is me nou nog steeds niet duidelijk wat er inhoudelijk aan de functie is veranderd. Van adviseur naar partner klinkt lekker(der) maar in de praktijk hoor ik nog weinig inhoudelijke verschuivingen. Tuurlijk, de bricolage in opleidingen, evolutie van de discipline en ontwikkelingen binnen het HR-vak maakt het er niet makkelijker op maar doe me een lol: keep it stupid simple is een gezegde dat ik ook hier op zijn plaats vind. Inhoudelijk verschuift er niet veel, hoe ‘stoer’ de functietitel nog klinkt. Als recruiter focus ik me derhalve op de inhoud maar de weerstand over de vorm blijft aanhouden inzake waarnaar ik nu eigenlijk moet zoeken. Niet erg nobel van werkgevers.