Vacature geworstel…lastiger dan we denken!
Een rondje Linkedin levert soms interessante zaken op. Zo zoekt de Koninklijke Bibliotheek een sr.HR adviseur. Er wordt alleen niet aangegeven waar. De vacature is geplaatst via een Linkedin groep en een reactie van een mogelijk zeer geschikte kandidaat: “ik heb HBO aangevuld met een aantal MBA punten”, wordt eenvoudigweg weggewimpeld met een overtuigende arrogantie: “solliciteren mag altijd, maar mensen met WO hebben een streepje voor”!
Naast dat het discriminerend is, is het ronduit arrogant om te stellen dat WO’ers alleen in staat zijn deze functie in te vullen. Gelukkig heeft de desbetreffende HR adviseur ondertussen beloofd de HBO’ers ook mee te nemen in de procedure.
Een recruitment officer wordt gevraagd in regio Amsterdam bij een technisch consultancy bureau. Wederom wordt om een Master’s degree gevraagd, maar let op, een paar regels verder;
Gelieve een hands-on mentaliteit te hebben en je bent een echte go-getter en een pragmaticus. Worden deze eigenschappen niet vaak een HBO’er toegeschreven? Sowieso hebben de werkzaamheden meer raakvlakken met een “eenvoudige” intercedent en zijn ze zeer operationeel.
De organisatie die in hun eigen overtuiging, zeer betrouwbaar, ons spoornet beheert vraagt ook om een HR business partner. In dit geval verwacht de recruiter minimaal academisch niveau, dat hoeft zich dus nog niet te vertalen in een afgeronde opleiding op dat niveau. Dat biedt perspectief zou je zeggen. De functie wordt omschreven als een strategische positie, het woord wordt veelvuldig genoemd.
Maar nu, wat wordt er dan van de kandidaat verwacht? Juist, ruime ervaring in operationele en tactische personeelswerk met 2 tot 4 jaar (ruim?) ervaring als HR business partner.
Er zijn natuurlijk ook voorbeelden genoeg, die beter begrijpen hoe ze een goed profiel moeten schrijven.
Hoe fijn om te lezen dat er bij het OLVG een keer niet een opleiding wordt gevraagd en geëist, maar gewoon een degelijke ervaring als allround HR adviseur. Ze geven gewoon een aantal gewenste eigenschappen aan, zoals gewend aan projectmatig werken en ervaring met veranderprocessen, heel legitiem, chapeau!
Een recruiter bij een Amerikaanse uitzender in Diemen, is op zoek naar een klantmanager bij de gemeente Amsterdam. Alleen mensen met “raak”, een intern dossier registratie systeem, komen bij deze recruiter in aanmerking. Ik lees de discussie met fascinatie en hoe zij de incompetentie van de gemiddelde recruiter weergeeft.
Zo zijn er talloze voorbeelden en zijn het allang geen uitzonderingen meer, meer regel.
Recruitment heeft zichzelf daarmee een zeer discutabele reputatie aangemeten. Zo discutabel zelfs dat er al workshops, trainingen en lezingen worden gegeven over hoe je als kandidaat het beste buiten recruitment om kunt solliciteren om je kansen te vergroten. Hele aparte ontwikkeling.
Misschien is er gewoon sprake van een recruitment bubbel die hoognodig doorgeprikt zou moeten worden.
LOL, ik plaats net een tweet omdat ik zie dat Essent, na Vodafone eerder deze maand, een recruiter zoekt met WO en LEAN-ervaring (black belt). Ik mis hier ook alle logica aangezien recruiters bij mijn weten vooral pragmatisch bezig zijn. De eerste recruiter die van een procedure nog enigszins weet hoeveel reacties er via welke route zijn gekomen moet ik nog ontmoeten. Waar LEAN hier om de hoek moet komen kijken mis ik vooralsnog in zijn geheel: ervaringen van sollicitanten wijzen toch steeds weer op het gebrek aan logisch (na)denken, incompetentie van de onderhavige recruiter en het incomplete profiel dat geplaatst wordt.
Daarbij: onderling weten recruiters dondersgoed de meest arrogante werknemers te zijn die zich juist in deze tijd ontsterfelijk weten te maken door juist ‘die ene’ kandidaat te vinden. Het vak is (gelukkig) nog volop in beweging en de dynamiek neemt per dag toe: uitdagingen genoeg en ruimte genoeg om te groeien. Mooi vak, doe het zelf al jaren aan alle mogelijke kanten van de bureaus en wacht idd ook tot de ‘bubbel’ eens wordt doorgeprikt.
Toevallig las ik vorige week een artikel op Express.be met een geweldige quote erin van een vacaturetekst uit 1912: “in de Times of Londen. Ze was opgesteld door poolreiziger Sir Ernest Shackleton en luidde als volgt:
“Mannen gezocht voor een gevaarlijke reis. Laag loon, bittere kou, lange maanden van volledige duisternis, constant gevaar, veilige terugtocht twijfelachtig. In geval van succes wachten eer en erkenning.'”
Niks geen recruitment bubbel, gewoon uitstekend verwachtingsmanagement! Wat ik me dan ook afvraag bij die ‘dubieuze’ vacatureteksten: wie verwachten ze eigenlijk daarmee binnen te halen?
Pingback:Vacature geworstel… het vervolg! | Recruiting Roundtable Nederland
Pingback:Vacature geworstel… Het gaat maar door… | Recruiting Roundtable Nederland