Ga naar de inhoud

Recruiters zijn net mensen: Hoe vaak kom je hetzelfde cv tegen?

Je komt als werkzoekende meer dan regelmatig dezelfde vacature tegen. Meestal anders omschreven, omdat iedere recruiter het nu eenmaal beter denkt te weten. Soms zelfs identiek en klakkeloos overgenomen van de website van de opdrachtgever. Het uitzetten van een vacature is soms belangrijker dan een kandidaat plaatsen lijkt het wel. Komt dit ook omgekeerd voor? Hoe vaak krijg je als opdrachtgever hetzelfde cv binnen?

De wereld van werving & selectie wordt voor een groot deel bepaald door snelheid. Er geldt nu eenmaal het recht van de eerste. Een ongeschreven regel is dat het bureau wat als eerste een cv aandraagt, hier ook de rechten van krijgt. Recruiters zijn net mensen: Hoe vaak kom je hetzelfde cv tegen?

Recruiters zijn net mensen: Hoe vaak kun je dezelfde vacature tegenkomen?

Het is al jaren crisis, ook in werving & selectieland. Op alle mogelijke manieren merk je dat. Stonden dag & weekbladen, maar ook allerlei magazines enkele jaren geleden nog vol met vacatures, tegenwoordig kun je ze op de vingers van één hand tellen. Het gevolg is dat marges onder druk staan en bedrijven geen exclusiviteit meer hoeven te geven. Vacatures komen zo bij verschillende bureaus terecht en de kandidaat solliciteert meerdere keren op dezelfde, maar anders omschreven functie.Recruiters zijn net mensen: Hoe vaak kun je dezelfde vacature tegenkomen?

Recruiters zijn net mensen: Het probleem van de dubbele aanbieding

De meeste werkzoekenden reageren op meerdere vacatures en schrijven zich in bij verschillende werving & selectiebureaus. Solliciteren is een hobby als je niet weg hoeft, maar het wordt werk, wanneer je zonder zit. Op één paard wedden is een groot risico, of beter gezegd, biedt een kleine kans van slagen. Raak schieten met hagel is eenvoudig, maar het doel uitschakelen vrijwel onmogelijk. Veel tijd gaat verloren met passende functies en bureaus zoeken die bieden wat jij zoekt. Logisch. Heeft dit echter een negatieve kant?

Recruiters zijn net mensen: Het probleem van de dubbele aanbieding