De crisis voorbij: 3 uitdagingen voor HR en recruitment
Is de crisis voorbij? Allang. De crisis (of crises…) is namelijk geen regenbui of sneeuwstorm waar je een tijdje voor moet schuilen, al gedragen de meeste mensen en organisaties zich wel zo. De crisis is een schoksgewijze verandering zoals een aardverschuiving of aardbeving: ontstane spanningen worden met een schok opgelost. Het is daarna nooit meer zoals het was en dat is even wennen. Maar als we dan uit de schuilkelders komen en het puin opruimen gaat het leven weer verder.
En daar begint het langzaam maar zeker toch op te lijken. Het puin is bijna opgeruimd en de gewonden zijn grotendeels hersteld. Ik ben natuurlijk geen econoom, slechts een pragmatisch bedrijfskundige, maar ik voorspel dat de pijn in de financiële sector en de woningmarkt (lagen daar ook niet de oorzaken van de “aardbeving”?) nog even aanhoudt maar dat de overige sectoren weer binnen een aantal maanden “normaal” gaan doen. En dat brengt weer mooie uitdagingen voor recruiters en HR-medewerkers met zich mee!
Uitdaging 1: Krapte
Natuurlijk er is er door de flink opgelopen werkloosheid nog een buffer op de arbeidsmarkt aanwezig. De werkloosheid heeft echter lang niet in elke sector of regio even hard toegeslagen. En al snel zullen er sectoren en beroepen zijn waar er nog steeds krapte is of weer flinke krapte komt. Dat technische medewerkers nog steeds schaars zijn is geen nieuws. Maar dit geldt ook voor ICT-ers die nauwelijks snel genoeg kunnen worden opgeleid om nieuwe platforms, mobiele ontwikkelingen en trends aan te kunnen: ICT wordt net zo modegevoelig als kleding lijkt het wel. En ook in de zorg zal de groeiende zorgvraag de krapte aan hoger opgeleide zorgmedewerkers verder doen toenemen, ondanks ontslaggolven bij lager opgeleid zorgpersoneel. Speciaal noem ik nog even de beroepsgroep in “sales”; account- en salesmanagers. Deze groep trekt vaak als eerste aan, en is toch ook een hele lastige. Vaak zoekt men ervaring met bewezen succes. Maar de toppers zijn niet werkloos geworden en dus zullen er veel nieuwe mensen moeten worden getraind.
Uitdaging 2: generatieshift
De vergrijzende beroepsbevolking is een van die problemen die steeds weer vooruit worden geschoven in economisch mindere tijden. Helaas wordt daardoor de tijd om het op te lossen alleen maar korter. De vergrijzing brengt een vervangingsvraag mee doordat gepensioneerden uitstromen. Dit is echter niet alleen een kwantitatief probleem waarbij er gewoon veel vacatures moeten worden ingevuld. In flink vergrijsde sectoren zoals wederom de techniek maar ook bijvoorbeeld onderwijs betekent dit dat er een oude generatie wordt vervangen door een nieuwe. En omdat opdrachtgevers en leidinggevenden nu eenmaal vragen naar iemand zoals ze al hebben of hadden leidt dit tot mooie uitdagingen. De nieuwe instromende generatie is compleet anders dan de uitstromende. Dit vergt heel wat aanpassingen in arbeidsvoorwaarden, managementcultuur en werksfeer. Het wordt nooit meer zoals vroeger….
Uitdaging 3: meer voor minder
“Is dat niet altijd zo?” zult u zeggen. Er moet altijd meer voor minder geld. Dat is inderdaad voor de commerciële sectoren vrij normaal. Wat ook vrij normaal is in die sectoren is keuzes maken en vooral ook innovatie. Niet minder doen: maar slimmer en beter. De overheid zal de komende jaren blijven bezuinigen. Dit betekent dat de collectieve sector simpelweg minder geld zal hebben en op een aantal vlakken toch meer zal moeten doen: de vraag in de zorg groeit, er wordt uiteindelijk geïnvesteerd in onderwijs en de gemeenten krijgen meer taken en minder geld. Dat betekent ook voor de collectieve sector dat zaken echt anders moeten worden georganiseerd: niet minder doen, maar slimmer en beter en dat, wordt nog een hele uitdaging voor de collectieve sector!
Kortom, zodra we met zijn allen vinden dat we uit de crisis zijn kunnen we ons buigen over de drie genoemde uitdagingen, en er zullen er nog wel meer te benoemen zijn. Of is het toch makkelijker en veiliger om nog even te zwelgen in de crisis?
Leuk stuk. Als ik het ‘vertaal’ naar mijn wereld; de ICT dan zie ik daar dat er inderdaad een aardschok is geweest. We hebben nu nog steeds te maken met de nabevingen. Door de schok is een scheur in de aarde ontstaan met de bijbehorende tweedeling. Ik maak bij mijn ICT klanten onderscheid tussen de ‘nieuwe economie’ en de ‘oude economie’. De oude economie zijn organisaties die het nu heel zwaar hebben door de nodige ‘ballast’ die ze in de gouden jaren hebben verzameld en de nieuwe economie zijn de veranderingsbereide innovators en entrepreneurs met energie en spirit (zitten ook ‘oude bedrijven’ tussen). Van deze laatste groep moeten we het voornamelijk hebben. Dit waren de organisaties die hun kop boven het zand hadden in plaats van in het zand.
Goed stuk, ben erg benieuwd hoe de HR(M) er over 5 tot 10 jaar uit zal zien!