Ga naar de inhoud

32% van de Nederlanders wordt jaarlijks gehunt door een bureau of werkgever

Succesvolle werving is steeds vaker een combinatie van arbeidsmarktcommunicatie en arbeidsmarktbenadering, blijkt uit de eerste resultaten van het volledig vernieuwde Arbeidsmarkt GedragsOnderzoek (AGO). 32 procent geeft aan nooit gehunt te worden. Voor personen werkzaam in verpleging en onderwijs is dit zelfs 80 procent. Dit is zeer opvallend gezien de grote tekorten in deze functiegebieden. Consultants, directieleden en mensen werkzaam in milieu worden het meest gehunt. Dit blijkt uit een analyse van 5.541 personen die ondervraagd zijn door Intelligence Group en representatief zijn voor de werkzame Nederlandse beroepsbevolking.

32% van de Nederlanders wordt jaarlijks gehunt door een bureau of werkgever

De handelaar

Krijgt een bureau een lead. Ik bel hem op en zeg dat ik een it-functie heb. Mogelijk althans. Want ik zoek hulp. Ik heb een probleem in mijn organisatie en weet niet goed wat ik zoek. Uiteraard zoek ik een kandidaat. Zegt hij. Want kandidaten lossen alle problemen op. Dus schrijft hij een profiel. Van een kandidaat. Tot zover is het te overzien. Nu ken ik deze recruiter goed. En heb ik hem wel eens aan een contact geholpen die hij heeft kunnen helpen aan een nieuwe baan. Je zou denken, van zo iemand heb je wat tegoed. Helaas lijkt hij dat vergeten. Het profiel dat hij heeft gemaakt van de fysieke oplossing voor mijn probleem heeft nog net geen naam, maar het is in ieder geval geen feest van herkenning. Wel gaat het vergezeld van een opdrachtbevestiging, die ik natuurlijk nog dien te ondertekenen.

Kennelijk mag ik uitermate gelukkig zijn wanneer ik 1. een bedrag ter waarde van 20% van het jaarsalaris betaal bij aanname, ik 2. de vacature tenminste 6 weken exclusief houdt, ik 3. ook op mijn eigen website de sollicitant verwijs naar zíjn bureau en ik 4. (zonder genoemde einddatum) instem met een vergoeding van ongeveer 5000 euro wanneer ik de opdracht zou afbreken voordat dit bureau mijn kandidaat gevonden zou hebben. Geen resultaatgarantie. Geen garantietermijnen, geen ontsnappingsclausules en natuurlijk De handelaar

Kijk hem staren…

Er breekt een economische crisis uit. En ik heb een ws-bureau. Laat ik eens proberen of het helpt als ik al mijn advertentiecampagnes stop zet. Of eh..misschien moet ik eens ruzie gaan maken met mijn zakenpartner. We staan tenslotte zo onder druk. Lekker bezig zijn met interne organisatie, er wil tóch niemand meer kandidaten. Of weet je, ik ga gewoon twee maanden op vakantie. Misschien is de crisis over als ik terug kom. Misschien mijn reserves eens stoppen in de aankleding van mijn veel te dure grachtenpand. Een nieuwe Audi kan ik waarschijnlijk nog wel leasen. Alles is belangrijk om de illusie in stand te houden. Maar ondernomen wordt er niet. Steeds later komt onze recruiter uit zijn bed. Steeds vaker blijft hij thuis. Steeds minder lacht hij. Steeds stiller wordt hij. Tot onvermijdelijk het doek valt. En de beslissing wordt genomen. Bij een fles rode wijn van Albert Heijn.

Weinig van de bureaus die tot nu toe zijn opgehouden te bestaan waren daadwerkelijk goed geleide organisaties, waar iemand aan het roer stond die wist waar het echt om ging. Of de kwaliteiten had om een onderneming door een beetje tegenwind te loodsen. Kijk hem staren…

CV Schuiven…wel zo efficiënt

Laten we nog eens een mythe beetpakken. Die van de cv schuiver. Wat is dat toch slecht. We willen tenslotte onze kandidaten allemaal gesproken hebben, nietwaar? Inschrijven op mijn website of via Monsterboard, helemaal goed. E-mailtje sturen dat je hem graag even wilt zien. Dan ontmoet je zo iemand en denk je…hmm…daar kan ik wel wat mee. En dan vertel je hem over dat ideale bedrijf voor hem. Je zegt er niet bij dat je eigenlijk maar weinig klanten hebt waar je mensen “kwijt kunt” (mag aanbieden), en dat hij “ideaal bedrijf” moet lezen als “tenminste een klant van mij en misschien kan ik je er wel binnen praten”.

Jaja…recruiters van Nederland. U bent ontdekt. Want dat is wat ik de afgelopen jaren heb mogen constateren. Dat is de wáárheid.

Ik sprak vandaag zo’n recruiter. Was vorig jaar zijn eigen bureau gestart. En wilde elke kandidaat persoonlijk spreken. Goed hoor. Toen was ik nog zijn klant. Hij dacht dat het mij interesseerde dat elke kandidaat die hij aanbood door hem persoonlijk was gesproken. Maar is dat wel zijn meerwaarde? Hij bood mij voor een functie 4 personen aan. En met die personen was allemaal iets níet. Zeg maar. Natuurlijk ging hij mij vertellen dat ik niet alles gezien had. Dat elk van hen prachtige menselijke kwaliteiten bezat. En dat hij dat wel gezien had, maar ik niet.

Zo ga je iemand nog haten. Wat een gebrek aan respect eigenlijk. CV Schuiven…wel zo efficiënt