Ga naar de inhoud

Portret van een professioneel recruiter

Mij is in de afgelopen jaren gebleken, dat de toetredingsdrempels tot de recruitment-wereld enorm hoog zijn. Dit biedt blijvend perspectief voor de zittende professioneel recruiters. Een situatie, waar je je als professional uiteraard gelukkig mee mag prijzen. Als je na jarenlang zwoegen eenmaal gecertificeerd recruiter bent, zit je immers gebeiteld. Het leek mij als outsider dan ook interessant om een kort portret te schetsen over deze unieke beroepsgroep.

Een professioneel recruiter:
– Bezit een uniek netwerk van wel meer dan 500 LinkedIn-contacten. En op de C-schijf van haar PC staan – als ze goed zoekt – misschien ook nog wel 325 CV’s van mensen met wie ze in het verleden contact heeft gehad. Tel daarbij op de 12 organisaties, waarvoor ze een of meerdere kandidaten succesvol heeft bemiddeld. Dan kun je toch spreken over een enorme staat van dienst vergeleken al die andere recruiters.
Portret van een professioneel recruiter

Dubbele agenda recruiters, wenselijk of verwerpelijk?

Iedere consultant kent het probleem van de recruiter met de dubbele agenda. Heb je goedkeuring van de HR Manager/lijnmanagement om mee te zoeken naar een Controller, weigert de recruiter het cv door te sturen.  Als functionaris met een eigen agenda/doelstelling en budget, brengt deze situatie ook  risico’s met zich mee. Jij kunt vrienden zijn met de HR Manager, maar de neef van de recruiter die ook een werving & selectiebureau heeft, zoekt ook mee. Lastig concurreren natuurlijk.

Om de recruiter heen gaan wordt niet altijd gewaardeerd. Zeker niet door de recruiter zelf. Hierdoor is  deze relatie al snel bekoeld . Essentieel in een goed lopende samenwerking tussen bureau , recruiter en HR/lijnmanagement is communicatie. Nu is communicatie vaak een sleutelwoord waar  het antwoord “slot” is.

Dubbele agenda recruiters, wenselijk of verwerpelijk?

Maken Recruiters fouten?

Fouten maken is menselijk. Aangezien recruiters mensen zijn, mag je daar ook fouten verwachten. De vraag is, waar betreft het een fout en wanneer is het desinteresse of erger een stommiteit. De verhalen dat cv’s doorgestuurd worden zonder de persoon in kwestie ooit gezien of gesproken te hebben, is van het kaliber zeer agressieve verkoop. Maar de echte vraag hierachter is natuurlijk wie dit veroorzaakt? Net zoals ik me niet voor kan stellen dat kinderen als crimineel worden geboren, zorgen randzaken als opleiding, opvoeding, begeleiding en management voor dit gedrag. Wie is nu veroorzaker van het probleem cv-schuiven? En vraag twee, is dit erg?

Maken Recruiters fouten?

Er is geen klik (deel 2)

In de blog voor mijn vakantie schreef ik over het niet aanwezig zijn van “De Klik” (#Deklik). Rik de Lange tipte mij over het scriptum psychologie De eerste indruk van Roos Vonk, waar zij een wetenschappelijke beschrijving geeft van dit fenomeen. Gelukkig had ik er niet de hele week voor nodig, maar het bracht me wel enkele nieuwe inzichten. Meer aha-erlebnissen, maar zeer goed om weer eens mee geconfronteerd te worden.

Laten we aannemen dat de klik bepaald wordt binnen enkele seconden.  Daarmee is de klik een synoniem voor de eerste indruk. En zoals de Amerikanen zeggen, you never get a second change for a first impression. Gelukkig zijn er altijd nog indrukken 2, 3 en zo verder, maar de eerste indruk is wel veel bepalend. Zeker omdat, aldus Roos, tijdens het gesprek wat volgt op deze eerste kennismaking er meestal een selffulfilling prophecy ontstaat. De vragen gaan die richting op waar de verwachting ligt.Er is geen klik (deel 2)

Er is geen klik!

De grootste dooddoener voor recruiters is wel de opmerking, er is geen klik. Voldoet de kandidaat aan alle geuren, kleuren en smaken, krijg je dit als antwoord. Wat moet je er mee? Beter gezegd wat moet je er niet mee? Er iets van aantrekken, dat moet je in ieder geval niet doen. Waarom zou je? Is “er is geen klik” niet net zo zinloos als de opmerking “de bal is rond”, “het is maar een spelletje”, “ik heb het altijd al gedacht” of “heb ik je niet gewaarschuwd?”

Iedereen kan een voorbeeld noemen waarbij een collega of teamgenoot niet echt lekker in de groep lag, maar toch wel erg goede resultaten behaalde. Sterker, het hele team presteerde beter. Wie riep toen, er is geen klik? Grote kans dat je zelf op straat kwam te staan. Er is geen klik!